November 1999

NIEUSTANNIE MYSLAC O TOBIE

, , 0

Myśli nigdy niezmęczone
Podążają do jednego celu
Są zawsze przy Tobie
Biegną niestrudzenie
Tyle skojarzeń i sytuacji
Możliwych słów wypowiedzianych
I jakże wiele aktów
Miłości między nami
Pragnę Cię, kiedy słońce wstaje
Gdy leci przez niebo i znika
Śnię o Tobie również wtedy
Gdy księżyc przez ciemne niebo się przewija
W każdej sytuacji o każdej porze
Całuję twe gorące usta
Nie chce się jeść, oddychać
Powrócić myślami do życia
Tak tam jest przyjemnie
Brak słów, aby to określić
Napisać, co dokładnie myślę
Na tym, więc zakończę zamykając oczy
Wracając w marzeniu do łóżka

POGODA ZYCIA

, , 0

Cisza i spokój to wszystko, co nam potrzeba
Gdy na zewnątrz mroźno i wietrznie
Wszyscy się chcemy w takim miejscu schować
Nie wiedząc, kiedy z niego wyjdziemy
Samotność nas wtedy otacza
Czujemy jej dziwny dotyk
Siły nam całkiem odbiera
Odwagę by pójść dalej
Czekamy na czyjąś rękę
Lecz nie umiemy wołać
Bo ściany grube a szyby maleńkie
To tylko w nas jest siła
By powstać z wszystkiego
Nabrać w życiu nowego rozpędu
Zobaczyć, co jest za oknem
I „ubrać” się odpowiednio
By nie zamarznąć, lub się nie przegrzać
By żyć w zgodzie z pogodą

BLADZACE MYSLI

, , 0

Błądzą nasze myśli czasem
Nie wiemy gdzie podążać
Czy słuchać naszego serca
Czy wołania Boga
Tak bardzo się kręci głowa
Myśli nie mogą usiąść
We mnie jest pewna trwoga
I wielka ochota
Jesteśmy zawsze na rozdrożach
Wybierając jedną z dróg
A Ja ją wybrałem teraz
W przyszłości zdarzenie i już

dwie maski

, , 0

Dwie maski, które trzymam w ręku
Przyglądam się im z góry
Jedna mająca w sobie nienawiść
Druga dobro i miłość

Którą dzisiaj przyłożę do twarzy
Pasuje może któraś?
Tak trudno czasem jest wybrać
Między nimi dwoma

Gniew, który mnie przenika
Miecz w ręku trzyma
Do walki wielka ochota
Wybuchnąć słowami w szlochach

Dobro, które chce uciszyć
Załagodzić sprawy w koło
Szukając zawsze innego wyjścia
Ugasić płonący płomień

Więc co mam zrobić
Powiedzcie mi rodzice
Którą maskę przywdziać?
Bo wtedy ją zobaczycie

Gniewna maska przyniesie satysfakcję
Spalenie płonącego ognia
Wybuchnie jak wulkan w Arktyce
Ciepło i lodów zimno

Dobra maska niezmieniająca życia
Gojąca rany, które już i tak mamy
I łagodząca płomienie ognia
Dająca życiu dobro bycia

Lecz dlaczego wybierać pomiędzy dwoma
Rzucić może lepiej nimi o ziemię
Rozbić wszystko, co nie prawdziwe
Pokazać twarz swojego serca

Ból, któremu nie ma czasem końca
Tęsknota tak długa
Miłość płynąca głęboko z serca
Niepewność każdego jutra

Wybór nie do mnie należy
A jednak to ja go pobieram
Nie wiedząc czasem, którą maskę mam włożoną
Gasząc uczucia serca

Zostańcie maski na moich rękach
Niech ma twarz będzie odsłonięta
Jeden pozna drugiego człowieka
Z twarzy, która jest ukryta

I wy się dowiecie moi rodzice
A może nie dowiecie się nigdy
Co moje serce dla was kryje
Lub, jaki miecz w ręku trzymam

ONI KTORZY ODESZLI

, , 0

Wy, którzy odeszliście
Pozostawiając po sobie cień pamięci
Dzisiaj jest dzień waszych wspomnień
Powrotu do przeszłości
Dla wielu łzy się potoczą
Kiedy spojrzą na wasze groby
Tylko świece blask oddawać będą
W środku ciemnej nocy
W ciszy i bez słów
Znajome twarze się spotkają
Związane jedną pamięcią
Do was wznosimy nasze oczy
Byście zaglądali tu czasem
A może i nam pomogli
W życiu jakże czasem ciężkim
Ciepłe promienie świecy
Ociepla również nasze dusze
My wciąż przecież żyjemy
Ciesząc się z słońca na ziemi
Wznosimy do góry nasze oczy
By rozmawiać z nami w samotności
Czasem poprosić innym razem przeprosić
Albo i nawet wybaczyć
A kiedy zamkniemy my oczy
Te dni wracają do nas znowu
Kiedy byliśmy z sobą
Razem