February 2000

CIEPLY DZIEN W LUTYM

, , 0

Wszystko jest gotowe, aby rosnąć
By pączki wysunąć, liście rozwinąć
Wodę na rzece już widać
Szum słychać, jak co dzień
Powietrze robi się ciepłe
Romantyzm w nas wpływa
Kaczki zaczynają fruwać
Tworząc łańcuchy na niebie
Cieszmy się dzisiaj z życia
Dzień jest taki piękny

people fading away

, , 0

Faces that fade away
People don’t know them
Silent sleeps
Unwillingly living on earth
Doing good without gain
Run through the darkness
Searching for a day
They are lost there
But live in light
Look at the sun
And see the dark night’s sky
Look for air
Swimming in a deep water
These people are there
Carrying all the pain
Faded away
Closed inside of their pain
Nobody can find them
Not one is searching
Only they know the way
See the light sometimes
But are too scared
And always run away
Into the darkness
Through the pain
Living their long lives
And die to have the silence
The inner peace
To see the sky as it is blue
Turn their face to the sun
Feel the warmness
Coming from Gods

zagubieni ludzie

, , 0

Smutni są ludzie czasem
Zagubieni, gdzieś daleko
Nie wiedzą gdzie ruszyć mają
Zrobić następne kroki
Samotnie siedzą
Bez nikogo przy nich
Wypłakując się do chusteczki
Szlochając żałośnie
Bez bratniej duszy przy sobie
Bez ręki z pomocą
Smutni są ludzie czasem
Nie wiedząc, co z sobą począć

czekajac na przystanku

, , 0

Nie ma wiersza
A jest wiersz
Krótka melodia
Jak poemat jest

Staraj się nie zapomnieć
Melodie tą
Bo ona dla ciebie śpiewa
Co noc

Słów czasem brak
A myśli tak wiele
Skomplikowany świat
I serce czujące tak wiele

Niech płynie czas
Bo jest go wiele
Zatrzyma się on gdzieś
By zabrać nas z sobą

Czekając, więc na przystankach
Odległych od siebie
Cieszę się myślą, iż ty
Myślisz o wspólnej jeździe

I kiedy przyjdzie czas
By zabrać się za ręce
Pójdziemy wspólnie tam
Gdzie żyje nasze marzenie…

SNIEZNY PORANEK

, , 0

Śnieg już pada
Pokrywa grunt białym puchem
Patrząc zza okna taka jest cisza
Tylko śnieżki sobie fruną
Trawy już nie widać
Pod krzakiem wiewiórka siedzi
Susząc puszystą kitę
Mały ptaszek fruwa
Z gałęzi na gałąź
Szukając czerwonej jarzębiny
I świat znów w sen zapada
Pogrążając się w zimowej ciszy

MODLITWA IX

, , 0

Modle się do ciebie dzisiaj
Bo mamy ładny dzień
Nie zwracam się z żądną prośbą
Chcę tylko blisko być

Me życie często nie ma sensu
A jednak ma jakiś nieznany cel
Cóż kryjesz tam przede mną
Kim mam za życia być?

Czuje jak czasem tracę grunt
Odchodzę gdzieś od ciebie daleko
Wracam do ciebie tylko, gdy
Stanie się coś strasznego

Modlitwy moje już nie istnieją
Różańca dotyk zapomniałem
Staram się żyć z tym, co pamiętam
Co się od ciebie nauczyłem i nie zapomniałem

Czasem wieczorem, gdy tak siedzę
Sięgam ręką po biblie
Otwieram ją bardzo szybko
Czytając, co pierwsze przyjdzie

Nad słowami rozmyślam
Na które przypadkowo trafie
Szukając prawdy o życiu
Rozwiązania problemów własnych

Mimo iż myślę, że się oddaliłem
To w duszy jestem blisko
Czując jak dotykasz mnie swoją łaską
Promienieje we mnie twa miłość

Kim jednak jestem? Sam siebie pytam
Jakie me przeznaczenie w życiu?
Nie ma odpowiedzi rychło
Wiec podróżuję sobie tak przez życie

Każdy dzień, poranek lub wieczór
Coś nowego przynosi
Od szlochania i łez po gromkie śmiechy
Wszystkiego po trochu

Dlatego się teraz do ciebie modle
W momencie refleksji i ciszy
Robiąc sobie przystanek w życiu
Wracając do tego, kim byłem a może jestem wciąż

Dziękuję za twą obecność
Taka bliskość w życiu
Jesteś zawsze w sercu
Tego ziemskiego męczennika

Wiele jeszcze dni przede mną
Albo tylko godziny zostały już
Wiec starać się będę mocno
Aby tylko dobrze żyć

O Panie, dziękuję za wszystko
Piękno codziennego dnia
I za te każde chwile
Życia mi nigdy nie jest brak

Pisząc do ciebie wzbogacam się
Wzbogacając się zaczynam rzeczy rozumieć
Rozumiejąc rzeczy przybliżam się do ciebie
Przybliżając się do ciebie jestem szczęśliwszy