Zaczyna sie robic coraz ciszej. Lubie to kiedy wiatr przestaje spiewac i pozwala zaistniec bezruchowi w lisciach. Przez konary zaczyna powolutku przeswitywac jesien. Robi to jednak jeszcze bardzo niepewnie. Cieplo i wilgoc wciaz wygrywaja codzienna walke. Ja siedze, pozwalam czasowi ocierac sie o moje uszy i oczy. Bezbolesnie starzeje sie o kazda sekunde wiecej.
Aby zniknac ze swiata pelnego nienawisci i szarosci uciekam gdzies gdzie chcialbym postawic swoja stope chociaz raz. Budzac sie nieraz w nocy pelny mysli ktore mnie gonia kazdego dnia. Pelny nadziei i tesknoty.
Chwile
Byla zupelnie naga. Lezala tuz obok mnie. Przestalem sie jej wstydzic. Jeszcze dwie godziny temu bylismy tacy niewinni. Wlasciwie przewazala w tym wszystkim niepewnosc. Ta zawsze stala na przeszkodzie w poznaniu sie. Dlugo uczylismy sie siebie, po to aby byc pewnymi tego ze wiemy kim dla siebie jestesmy.
Jednego poranka widzialem ja przez szybe gdzies na miescie. Przez kilkanascie sekund moglem patrzec jak usmiecha sie do kogos innego. Zrobilem sie wtedy o nia bardzo zazdrosny. Balem sie czegos. Zdalem sobie sprawe z tego jak bardzo by mi jej brakowalo gdyby odeszla, gdyby ktos inny powiedzial jej ze ja kocha.
Moje dlugie myslenie zostalo uwienczone wlasnie tym wieczorem, kiedy ja i ona powiedzielismy sobie slowo kocham. To brzmialo tak inaczej. Mialem ich juz wiele ale nigdy, albo od jakiegos czasu, nie czulem niczego slyszac jak one mi to mowia. Moze to przez brak zapachu perfum, spojrzenia oczu ktore wbijaly sie do glebi mojej duszy.
Dzis nie zalowalem juz niczego. Bylem rowniez pewny ze do konca zycia nie bede zalowal kolejnego i kolejnego razu. Zaczelismy istniec. To nie bylo nowe narodzenie sie. Juz dawno przestalismy byc dziecmi. Teraz istnielismy dla siebie. Wiem ze jak tylko ona jest to i ja bede.
Bardzo mi sie podoba odglos jej oddechu. Jej cialo wtedy sie ociera o mnie jakby nie spala, jakby gladzila mnie wciaz dlonia po skorze.
Odkrylem juz cale jej cialo. Nawet sie zdziwilem ze potrafi byc taka cierpliwa. Dala mi dotknac, polizac, obejrzec z bardzo bliska i poczuc cala siebie. Chciala zeby nastepnym razem to ona mogla powedrowac po moim ciele. Zlozylem jej ta obiednice. Mysle ze jest wlasciwa, powinna wiedziec jaki dokladnie jestem. Kiedy skonczylem ja ogladac powiedzialem jej “Teraz wiem jakie masz cialo. Twoja dusze chcialbym poznawac przez reszte swojego zycia. Pozwolisz mi?” Patrzyla mi w oczy ale nic nie odpowiedziala. Pocalowala w usta. Myslalem ze placze ale zaprzeczyla.
Jest obok mnie. Jest ze mna. Jutro, bedziemy planowac nasze zycie.
…