December 2007

…trzeba wiec to jakos skonczyc. Jeszcze kilka godzin i kalendarz poleci do pojemnika z makulatura. Na nim zostana wszystkie notatki z calego roku. Miejsca do ktorych mialem sie zjawic, rzeczy ktore mialem zrobic. Wiele lat obiecalem sobie ze nastepny rok bedzie tym przelomowym, tym w ktorym zajda wazne dla mnie zmiany. W tym sie wlasnie tak stalo. Tych zmian moze byc jeszcze wiele. Wciaz to samo postanowienie zostawiam sobie na czas ktory zacznie zegarek odliczac zaraz po godzinie 12.

Jest to wiec szczegolny dzien w ktorym chcialem podziekowac tym ktorzy tu zagladaja. W glebokosci swojej podswiadomosci zdaje sobie sprawe ze to wszystko jest jakos odbierane przez was wszystkich w bardzo rozny sposob. Dla jednych moge byc mniej mily niz dla innych. Czasem z wlasnej winy, czasem nieswiadomie. Chcialem wam zyczyc wielu slow w przyszlym roku. W koncu to wlasnie slowa nas lacza, te pisane jak i te czytane. Niech wam sie przed monitorami nie leja lzy. Niech sie wam za czesto palce nie placza z przepicia bo to jest jedyne wyjscie na zapomnienie. Niech sie wam zycie uklada poza tym swiatem tutaj, bo czesto to jest wlasnie ta czesc ktora sie najbardziej dla nas wszystkich liczy i bez ktorej w sumie nie bylibysmy tutaj.

Wszystkiego dobrego w nowym 2008 roku, wszystkim, tym ktorzy dotra do tych slowek niedlugo i tym ktorzy jeszcze nie wiedza ze istnieja.

…minely swieta, i co z tego? Dluzszy weekend, to wszystko. Spadam coraz bardziej nizej na dno. Kiedy mozna sobie powiedziec ze jest sie juz tam, w miejscu gdzie czuje sie brud ziemi na swojej twarzy i czuc smrod wlasnych wydzielin. Tam jeszcze nie jestem. Jakims wspanialym losem wciaz unosze sie nad ziemia w swoich myslach, marzeniach, tesknotach i postanowieniach jak co roku zmian na nowy rok. Jeszcze nie robilem takzwanej rewizji lub remanentu tego co sie stalo w ciagu ostatnich 360 dni. Pewnie to zrobie jutro, bo skrupulatnie robie ciche plany na to zeby pojsc do baru  napic sie znowu piwa, posiedziec miedzy ludzmi, chociaz na chwile zapomniec o tym wszystkim. Ostatnio jadac do pracy mam wiele przemyslen. Jak zawsze mowie je sobie na glos zeby slyszec je dokladnie, w razie gdybym chcial wyciagac z tego jakiekolwiek wnioski. Mowie do siebie? Czy to zle? W zasadzie to nie jest to mowienie do siebie, jest to czytanie swojej wlasnej wewnetrznej duszy ktora mowi za mnie. Nikt nie chce sluchac moich mysli, nikt nie chce sie przysiasc obok siedzenia w barze, polozyc reke na mojej rece i spogladajac mi w oczy po prostu bedzie sie w nie patrzec. To zbyt dziwne, zbyt wygurowane marzenie. Takie rzeczy zdarzaja sie tylko na filmach. W lodowce skonczylo sie juz piwo, zostalo mi jeszcze chyba jedno wino i troszeczke w lodowce. Czuje przygnebienie i rozterke po ogladnieciu filmy “Katyn”. Wkorza mnie swiat przez swoje zlo i nieporozumienia. Dobija mnie samotnosc bo jest taka cicha i bezbronna a jednak najbardziej umie zranic.

Pomimo to wciaz jestem. Dopuki bede to bedzie i szansa, prawda? Moze to i prawda ze mam zlakowana psyche jak by to powiedzieli miastowi punkowie, ale kto jej nie ma. Albo po prostu zbyt ostro siebie oceniam. Czekam na jutro, tesknie za poczuciem tej swobody kiedy noca opuszczam dom i zaczynam isc chodnikiem ogladajac pobliskie domy, przygladajac sie mijajacym mnie ludziom. Lubie tam siedziec w tym wielkim gwarze, posrud glosnej muzyki, lubie postawic tam swoj swiat swoja osobowosc jakze istotna i jakze inna.  Czesto rozmyslam wtedy nad soba spogladajac slepym wzrokiem w nicosc telewizora. Ogladam ale tak naprawde nic nie widze bo moje mysli odbiegaja gdzies calkiem w inna strone swiata.

Mial racje maly ksiaze lub lis. Jesli cos oswoisz to juz jestes za to odpowiedzialny. Ja oswoilem sie z soba, to jest chyba dla mnie wazne. Czuje sie odpowiedzialny za to kim jestem, czuje ze jestem bo gdybym nie byl nie istanialo by slow ktore zaistnialy wlasnie. …

Czyli to na tym polega kryzys. Pozbywszy sie wszelakich zludzen doszedlem do koncowych wnioskow. Postanowilem po pierwsze zmienic wystroj swojego akwarium. Znudzily mi sie plastikowe kwiatki i roslinki. Zasmakowalo mi znowu naturalne zielsko. Tym razem jednak zrobie to tak jak trzeba. Zaniedbalem swoje wlasne malenstwa i nie wiem co sie stalo z dwoma. Obawiam sie ze stwierdzenie “rozplynely sie” bedzie najbardziej trafne i aktualne. Ale to sie zmieni. Postanowienie pierwsze na poczatek roku.

Uznalem tez ze to prawda. Boje sie kobiet. Moze to przez rozwalona psychike. A moze nie powinienem szukac winy. Ta sprawa jest jeszcze do przemyslenia. Koniecznym jednak bedzie to aby jej jakos zaradzic. Nie chce czekac na kolejne zycie po to aby stac sie innym czlowiekiem. Ciagle sobie ostatnio powtarzam w myslach pewne slowa “nawet swieci byli rozpustnikami” tylko wtedy mozna widziec w sobie roznice dobra i zla. Bo jesli sie jest jednym lub drugim caly czas to doswiadczenie jest minimalne.

Dawniej nie musialem sie upierac zeby nie wypic ani jednego piwa w ciagu dnia. Dzis to zrobilem. I bardzo dobrze…  Trzeba spac.. jutro bedzie dlugi dzien. Zakupy przedswiateczne… ehh… 🙂 W tym roku napewno zbankrutuje….

…czlowiek w desperacji to ten ktory w ostatniej chwili popelnia cos czego  wie ze bedzie poozniej zalowal. Dzisiejszego wieczoru chcialem po prostu pujsc gdzies ulicami ciemnej nocy. Przejsc obok swiatelek ktore teraz  przed swietami sa nieco intensywniejsze niz zawsze. Samotnosc doskwiera nawet takim wesolym  umyslom jak Ja. Samotnosc ktora czessto zabija wszelkie checi do tego aby znowu zyc. Przez moment kiedy zakladalem na stopy buty pojawily siie myslii   o tym aby znow to wszystkkko   po prostu skonczylo sie ot tak w jednej sekundzie. Aby oddech stal sie tym ostatnim, tym w ktorym uswiadamiam sobie cala swoja przeszlosc. Niemal jak na filmach w ktorych pojawiaja sie zdjecia z dziecinstwa, zdjecia z najwazniejszych momentow ktore sie przezylo. I pomyslec ze w jednym momencie to wszystko    moze  tak sobie prysnac. Bo przeciez moze.

Patrze na nia. Usmiecham sie do niej mimo tego ze wiem iz to wszystko nie ma pewnie sensu. Wiem ze wszystko o czym marze widzac jej oczy, jej wlosy, jej twarz nigdy nie znajdzie swojego odzwierciedlenia w zyciu ktore toczy sie obok mnie. Wlewam wiec piwo gleboko w swoje gardlo, wlewam aby przez moment zapomniec.  Albo nie, aby przez moment moc zyc w chwili w ktorej  chcialbym  istniec do konca swojego zycia.

Wczesniej w ciagu dnia przeszly mnie dziwne mysli. Zaczalem sie zastanawiac nad tym co jest dla  mnie tak wlasciwie wazne. Czy to zeby byc samotnym i cierpiec kazda minute tej samotnosci czy to ze moge spotkac kogos i nie bede pewien czy moge sobie z tym poradzic. Doszedlem do  wnioskkkkku  ze samotnosc beddzie zawsze po mojej stronie. Bede sie ciagle utrzymywal w tejj przestrzenii nicosci, pomiedzy szansa na to aby ulozyc sobie jakos zycie a realiamii tego  ze boje sie juz miec dziecko,  choc wiem ze umial bym go wychowac na dobrego  czlowieka, na czlowieka ktory bylby szczesliwy   i ktory by rozumial pewne wartosci w swoim okresie istnienia. Nie doszedlem do jakiegokolwiekk ostatecznego zdania o tym wszystkim. Uznalem ze najwazniejsze jest to abym byl niejako szczesliwy. Dla mnie szczesciie jest ukryte w wolnosci, mmoze po prostu jestem juz takim czlowiekiem a przeciez takich jak Ja jesst wiele. Wcale nie czuje sie samotnie.

Juz dawno nie bylem w ksiegarni. Chyba jutroo pojade. Planuje ze po raz pierwszy w zyciu kupie prezenty pod choinke tydzien przed Bozym Narodzeniem. Ten rok jesst  jakis inny. Kazdy mowi co chce dosstac. No prawie kazdy bo Tata nic nie mowil, ale wiem co kupie  dla niego.  Siostry lissta okazuje sie byc bardzoo pozyteczna. A coo ja bym chcial? Nie powiedzialem nikomu. Uznalem to za niewazne, w  koncu moje uczucia iii  potrzeby sa niewiele warte. Staram sie odsunac od wszystkich. Nawet swoja wlasna rodzina jest traktowana z lekkim dystansem.  Zbyt wiele zlego dzieje sie w kolo aby moc wszystkich objac jakims uczuciem ktore odnajdzie odzwierciedlenie  w ich zyciu. Wiec skoro nikt nie chce sluchac   moich  slow , dalem sobie  spokoj. Nie musze wiedziec o wszystkich “grzechach” rodzinnych. Poza swiatem w kktorym jestem jedynym aktorem, nie uznalem innych wartych zauwazenia. 

I tak miija dziien za dniem. Pozytywna czescia tego scenariusza jest to ze zostalem pracownikiem miesiaca. Zapylalem jak mrowka tylko  dlatego ze nienawidze siedziec w pracy i znalesc sie w sytuacji w ktorej nie wiem co mam zrobic. Po prosu mnie to  wkorza. Dlatego zrobilem przysluge tu i przysluge tam Staram sie byc szybkii i skuteczny. Takie tempo pracy   pozwala mi  zapomniec o wszelkich klopotach ktore  czychaja na mnie w domu. tylkko  wtedy nie mysle o demonach dla ktorych jestem sluga w chwilach wolnych. Choc ostatnio  stawiam na swoim i powstrzymuje sie od tego wszystkiego  co jest dla  mnie zle na dluzsza mete. Czegos  co   tylko wyjada moja duszze. Kilka dni temu ze swoich kluczy zgubilem pewna wartosciowa dla mniiie rzecz. Pewien metalowy  przedmiot  ktory kazdego poranka ma wielkie dla mnie znaczenie. zamienilem go drugim. Tym razem jesst srebrny.

Obokk klawiatory papierowy krazek na ktorym stoi szklanka piwa.  Przed   monitorem Ja, ktory jesst pijany. Po drugiejj stronie siedziii ona, ta o ktorejj myslalem wiele nocy  a ktore jako jedyna podeszla do mnie. Noc niedlugo wybije swoja godzine polnocy, ja niedllugo znikne w mroku   mgly,  zasniezony platkamii sniegu. Moment  minie a z nim  mina chwile szansy na poznanie swojej milosci. Wokol niej krazy wiele sepow, wiec  moze nie dla  mnie to  co w  moich myslach. Choc to  takie trudne przyznac sie do prawdy swoich myslii kiedy ona siedzi dwa  metry odemnie, kiedy  slysze jej glos i widze jak jej  wlosy ocieraja sie o  skore. Tak wlasnie umiera marzenie…. tak wlasnie umre…………..Ja…………..

…zwykle to jest tak ze tylko marzenia wypelniaja brzegi moich mysli. Nigdy nie odwazylem sie zrobic jednego kroku w strone ich spelnienia. Uznajac siebie za czegos w rodzaju dna, uswiadamiam sobie to codziennie tylko po to zeby byc pokornym dla innych, zeby nie zadufac sie w swojej wiedzy i swoim spojrzeniu na swiat. To daje mi poczucie zlaczenia i bycia w “butach” innych. Czasami jak dzis musze sie samego pocieszac, glaskac sie po glowie mowiac ze nie jestem zlym czlowiekiem. Wowczas zasypiam z mysla ze kolejny dzien bedzie mial inny sens, niepowtarzalny, taki jaki wczesniej nigdy nie mial. Bo na tym chyba polega sens zycia, prawda? Sprawiac aby kazdy dzien byl inny, aby kazdego poranka, poludnia, popoludnia i wieczora moc przezyc cos kolejnego.

Przedemna na biurku jest kartka papieru. Na niej jest lista rzeczy ktore moja siostra chcialaby dostac pod choinke. Widac ze przylozyla sie do tego bo sa nawet zdjecia. Chcialbym jej kupic chociaz jedna rzecz. Wiem co kupie tacie… Zostala tylko Mama…

…mialem pisac o Tobie… tylko ty teraz wiesz o kim pisze… ale nie wyszlo… mysli ktore mialem w swojej glowie nie odnalazly swojego momentu zeby odnalesc sie wlasnie tutaj… pisze zebys wiedziala ze o tym myslalem… bo przeciez jutro juz minie tydzien…  moja sekretna wskazowka to jedno slowo… “chwile”..  i znowu tylko ty zrozumiesz o czym mowie….

..Mnie rowniez zmeczyly zludzenia… mimo wszystko nie przestalem marzyc. Wierze ze moment na ktory tak cierpliwie czekam kiedys przyjdzie. Wierze ze kiedys “ona’ stanie sie prawdziwa osoba. Narazie to swiat jest caliem pojebany. No prosze nawet zaczalem klac. Ale to moze dlatego ze jutro pojde na rekolekcje…. Traktuje je jako zaladowanie swojego akumulatora sumienienia. Tylko w ten sposob nie gubie sie w tym wszystkim. Nawet pojde do spowiedzi, pewnie tylko po to zeby znow zgrzeszyc. Wiesz….. ostatnio marze tylko o jednym………………

Zeby sie obudzic rano obok nagiej kobiety…………

…zima trwala zaledwie jeden dzien. Mimo wszystko to takie mile jechac samochodem posrod przysniezonych swierkow o 6 rano. Zauwazylem ze lubie ten chlod poranka. Troszke trzesie calym mna ale mimo wszystko to powietrze jest takie inne, takie coraz bardziej zblizajace sie do swiat. Ale do tego jeszcze daleko.

Zaginela mi rybka. Pare dni temu zauwazylem jej niewielki kawalek tuz przy szybie. Nic z tym nie zrobilem. Pozwolilem matce naturze dzialac i pograzyc kosci w kamykach. Niedawno bylem karmic rybki u znajomego bo musial wyjechac. Wtedy zdalem sobie sprawe z tego ze przeciez ja swoje czasem zapominam. Poczulem potrzebe wprowadzenia jakiejs zmiany. Czekam na niefortunne zdarzenie w ktorym one wszystkie zgina i wtedy zmienie akwarium na slona wode. Moze. To tylko moj straszny plan.

Dzis czuje sie nieswojo. Znow ocieraja sie o moja czaszke mysli ktore nie sa zbyt mile widziane. Odpedzam je mrozem poranka albo lampka wina. Tych butelek jest chyba 13 pod lozkiem. Bo tam schowalem ostatni dowoz. Tak sie zlozylo ze kiedy pudelko przyszlo to nikogo nie bylo. Po cichu znioslem na dol. Lubie sie nie tlumaczyc. Lubie zrobic sobie zapas do marca, bo wtedy zacznie sie wiosna.

Jeszcze kilka dni zanim minie tydzien. Zbieram mysli aby poswiecic je na kolejna “chwile”…..

Smialem sie niedawno z samego siebie. Choc w sumie to sie wystraszylem faktu ze moge sie stac alkoholikiem. Moze czlowiek po jakichkolwiek przejsciach w zyciu w koncu odnajdzie jakijs cel i jakas druga polowe dla ktorej bedzie sie kontrolowal, dla ktorej poswieci kazda chwile zeby sie zmienic. Mimo wszystko wciaz boli mnie samotnosc. Zdaje sobie za kazdym razem kiedy sie usmiecham, sprawe z tego ze kazdy ten usmiech jest “plastikowy”. Glebia mej duszy wciaz czeka na kogokolwiek kto by umiel usiasc i wysluchac mojej zwyklej spowiedzi……………….

…chce byc,

chce istniec,

chce…..