WIERSZE

JA JESTEM TU TY JESTES TAM

, , 0

Zachodzisz już
I kończysz czas
Ostatnie promyki śpiewają

Zostawisz mnie
Wśród wielu gwiazd
A księżyc do okna mi wlazł

Ty jesteś tu
Ja jestem tam
To cała jest nasza przygoda

Zapomniał czas
By spojrzeć w nas
Dotkniecie i bliskość przywołać

Piosenka śpiewa
Wesoło jest
Nasze codzienne zabawy

Ja śmieję się hihi
Ty śmiejesz się haha
I dystans się z nas wyśmiewa

Przedziwny dzień
Cudowny czas
Śpiewają wróbelki na drzewach

Ja jestem tu
Ty jesteś tam
I taka już będzie niedola

Lecz uśmiech jest
Uczucie i gest
Obecność ta sama, choć inna

Nie smucę się
Raduje się
Bo jesteś gdzieś nieopodal

spotkanie milosci

, , 0

Kiedyś ktoś zawołał Mnie
Lecz nie rozpoznałem Cię
Słyszałem jak głos krzyczał “przyjdź”
Co widziałem było nic

I później wiele minęło dni
Zanim spotkaliśmy się znów
To była trzecia albo nie
Słońce zachodziło, chowało już się

Szłaś ulicą, jak co dzień
Z pracy lekko zagubiona
W ręce torebka, na głowie nic
Dużo problemów dręczyło Cię

Myślałaś, że świat kończy się
I nie ma sensu żyć następny dzień
Pamiętam spojrzenie i ten lęk
Kiedy szłaś z torebką sobie gdzieś

I nagle ja
Jak z nieba spadłem duch
Twe oczy przeszywając promieniem
Nasze dusze wypełniły się nagle pragnieniem

Tętno nam biło, że aż strach
W ustach języków było brak
Tylko mej dłoni dotyk, twojej też
Nasze palce tak mocno ścisnęły się

Nastał nowy czas

Nie zapomnę jak wtedy łzy
Lały się po policzkach mych
Znalazłem to, czym jest mój cel
Zbłąkana owca, już nie ma jej

To Ty i Ja pamiętaj, więc
Że nas los złączył przez ten dzień
Teraz spacery mamy tam
Lecz podążamy za pan brat

Niech miłość się w nas tli
Nie zapomnimy naszych wspólnych dni
Będę Cię mocno kochał tak
A serca nasze ogarnia żar

czekajac na wieczor

, , 0

Kiedy znowu zapadnie noc
Przyjdę by twe usta nawilżyć
Aby usłyszeć twój głos
Swa dłonią Cię przytulić
Dopiero, gdy umilkną wrzaski
Rozpocznie się czas snów
Wtedy zawitam w jakiejś bajce
Co dzieciom się mówi do snu
Lecz i teraz sobie myślę
Kiedy promienia sączą mnie
Gdzie jesteś, lub jak żyjesz
Ja wiem, czego chcesz
Czas mija tak nawet szybko
A my razem z nim
Poczekaj aż będzie ciemniutko
Utulę Cię do snu

WIDZIANE W OBRAZIE WYOBRAZNI

, , 0

Szukam Cię
Na obrazku w wyobraźni malowanym
Patrząc, istnieję jak jeden ludź
A Ty taka pełna sławy
Swym dotykiem tulę twoje dłonie
Do snu też kołyszę czasem
Jestem wesoły
To jest życie moje
Jesteś częścią mego losu

Brak nam słów czasem
Ja to wiem
Innymi razy słów jest aż za wiele
Przeszywające serca wskroś
Niczym srebrny miecz
Dlatego śpiewam Ci piosnkę swoją
By ujrzeć piękny uśmiech twarzy tej

Bo życie jest jedno i Ty to wiesz
Taka już ludzka jest dola
Przeżyjmy te chwile jakby już
Nie było nam się nigdy spotkać

Codziennie czekamy na ten moment
By usłyszeć swoje głosy
Aby być tak, chociaż w oknie
Swoich własnych kompow
Są długie noce, czasem również dni
Mijają minuty na wielu rozmowach
W sercach się zawsze tli
Przyjaźń, miłość i swoboda

ZOLNIERZ

, , 0

Marsz żołnierzu marsz
Gdzie jest lepszy świat
Tułaczki już czas
Skończenia, do domu powrócić masz

Walczyłeś za cały świat
Za niedołężnych i bogatych
Za tych, co nie walczą
I co by walczyć chcieli
Strudzone twe dłonie
Nogi bardzo są poranione
Głód i pragnienie trwa
Idź żołnierzu tam
Gdzie twój dom i grat

Jeszcze jedna misja jest
Ważna, O tak!
Weź karabin w dłoń
I walcz
Aż do końca krwi
Aż do końca sił
Gdy już przyjdzie czas
Odejść na zawsze, o tak
I przyjdzie pokój
Cisza i biała mgła
Będą wołać tylko głosy
Zza grobów, jeśli je masz

Więc walcz
Zabijaj, co się tylko da
Bez żalu i bez sumienia
Bo taki rozkaz masz
Do ostatnich sił
Do ostatnich za życia ran
Walcz

Bywały takie dni
Kiedy przeszedłeś długi szlak
Szukając wody, otulenia ran
Lecz nikogo nie było tam
Byłeś bardzo sam
Karabinów tylko strzał
Bomb wielki szał
Płacze matek nad dziećmi
I dzieci nad ojcami
Krew lejącą się po ulicy
Domy przykryte gruzami
A tyś wciąż szedł
Broń trzymając w rękach od ran
Walcząc dla czegoś
Ginąc za swój kraj

Wróć gdzie cisza jest
Dom z czterech ścian
Strumyk płynie wśród drzew
Żona czeka we łzach
Wróć gdzie dzieci twe są
I gdzie jest twój dom
Nie walcz, nie giń
Lecz wykonaj jeszcze tą misje
Ostatni twój dech

I wtedy kula musnęła
Przeszywając skroń
Upadł żołnierz na ziemi obcej
Myśląc, że to jego już dom
Wrócił do domu w jego duszy
By odpocząć
Zapomnieć o wojnie
O ranach, które miał
Już nie żył
W polu bitwy padł

kroki smierci

, , 0

Chcę lecieć daleko
Zostawić w pyle świat
Rozwinąć swe skrzydła
Odlecieć w dal

Nieważne są sprawy
I życia troski też
Zostawcie mnie już
Nie chcę żyć, nie

Warczę jak dziki pies
Jak wilk ujadam też
Wściekłość dookoła
Wyzwala we mnie nie mnie

Nie chcę już żyć
Śmierci zabierz mnie
Chcę zamienić się w pył
Walki mej już kres

Rozdarte me serce
Krzyk w niebo leci już
Oddaje swe dłonie
Weź duszę mą weź

Pofrunę jak sokół
Lub biały gołąb
Zależy ile mam grzechów
Rozgrzeszenia nie ma, bo i po co

I stanął świat
Tak w jednym miejscu przed nim
Załopotał ptaszek skrzydełkiem
Kwiatek łezką się pocieszył

Bo on tak stał i płakał
Skronie trzymając w górze
Samotny los tułacza
Myślał, że już nie żyje

Krew lała się po dłoni
Na liść padała ze łżą
Uklęknął przerażony
Czy to już naprawdę czas?

Wzniósłszy swe oczy w niebo
Płakał jeszcze wciąż
Aż wszystko ucichło
Skończył się jego los

Czego ciało nie może
Dusza zawsze potrafi
Takiej ciszy w rozkoszy
Świat nie widział i rozpaczy

Oczy wciąż otwarte
Spoglądają gdzieś w dal
Potrzebuje ciebie teraz
Jak nigdy dotąd tak

liscie dusz

, , 0

Liście na schodach
Dmuchane każdym wiatrem
Jak ludzkie dusze
W kąty uciekają
Nie znając żadnego czasu
Wolności też nie mają
Na dziecka dłoń czekają
Aby znaleźć się w kalendarzu
Czas wiatru jednak tylko jest
A każda chwila przemija
Nie wrócą już liście tam gdzie
Matczyna dobroć ich spowiła

lesson of angels

, , 0

Fallen angels
But never forgotten
With white fetters
Fly through the heaven
Who is to be the one
Never expects it
Though lives the life
Of greatness
To call the angel
Or to be one
Life brings the answer
I will remember
Forever the lesson
Of being
Just a little angel

MALY PASTERZ

, , 0

Mego czekania nie ma końca
A tak chce żeby już był
Dotknąć twojej dłoni
Jak promieni słońca
Usłyszeć ten głos
Harmonia z nieba grająca
Dmucham teraz bąbelki
Które lecą w siną dal
Mają rożne kolory
Ja stoję sam na sam
Może jeden doleci
By spaść ci na nos
Malutki promyk mojej nadziei
Delikatny jak twój włos
Uśmiecham się, kiedy widzę
Jak życie układa się
Lubię żyć, bo ciebie lubię
I lubię, bo mogę żyć
Trzymam również latawca
Który fruwa wysoko
Chce abyś widziała gdzie jestem
Lecz jestem widziany przez nikogo
Mam również fujarkę
Pieśni gram czasem
A one płyną po górach
I tak wysoko nad świerkowym lasem
Czy już wiesz, kim jestem?
Chłopcem, co owiecki pasa
Małym niepozornym
Ginącym pośród dużego tłumu
A jednak ciebie wyczuwam
Na łonie tej pięknej natury
Może jednego pięknego dnia
Siądziemy razem sobie pod drzewem
Ognisko wtedy zapale
Kiełbaski też z cebulką podgrzeję
Będzie można mówić i śpiewać
Kochać się i przytulać
Bo w koło nikogo nie ma
Tylko piękna natura
Więc się tak tułam
Myśląc, kim jesteś ma wybranko
Sierotą czy królewną
Brzydulą czy też piękną
Wiem, że masz dusze tak śliczną
Jak kwitnące na wiosnę kaczeńce
Taka nieznaną jak szczyty gór
Wrażliwą jak tafla wody na rzece
Bojącą się dotyku ludzkiej dłoni
A ja ciebie dotknę
Idąc pośród gór, drzew i krzewów
Pokocham Cię
W marzeniu…

PORANNE BUDZENIE

, , 0

Jestem
Wstałem po długiej nocy
Albo bardzo krótkiej
Sam nie wiem
Ile czasem śpię
A ile przeznaczam czasu na marzenie
Ale już otworzyłem oczy
Bardzo zresztą niechętnie
Szyby lekko drżą widzę
Wiatr dmucha za nimi
Zamykam się znów
Wracając do swego snu
Lecz się znowu budzę
W panice, że zaspałem godziny długie
Ale to tylko minuta była
Nie chcę wychodzić poza granice łóżka
Odsłonić ciepło kołdry
Oddać miękkość poduszki
Zostaw mnie świecie tutaj
Zamknij moje oczy jak w nocy
Nie wyj tyle budziku durny
Bo mnie aż krew zalewa
O, i znowu cisza
Albo wstanę
Zobaczę, co ten dzień dla mnie trzyma
Spotkam piękną dziewczynę
Pomodlę się może też
Przeżyję następny dzień
Swojego życia

Load More