Przechodzien Wiersze BLOG, samotna sciezka, WIERSZE 0
Przez życie idąc
Ścieżką błogą
Nie znając celu
Przeszłości tylko szlak
Podążam w życie
Szukając jakiegoś celu
Nie można już wrócić
Tymi samymi krokami
Czasem przysiądę
Odpocząć też trzeba
Zamyślić się nad sobą
A innym razem biegnę
Pośród białego śniegu
Przechodzien Wiersze BLOG, WIERSZE, zywy owadzik 0
W szarym świecie
Jasne światełko świeci
Gdzież się odnaleźć
Lub mieć szczęścia kawałek
Spoglądam pod drzewo
Na którym jeszcze nie ma liści
Lecz wiatr między konarami śwista
Pustkę tylko widzi
Grzebię, więc nogą w trawie
Lecz twardo jest
Śnieg ją gdzieniegdzie przykrywa
Kopuła twarda jak blok
Spoglądając w niebo
Szare chmury widać
Gdzieniegdzie śniegiem powieje
Może będzie zawierucha
Na ziemi w końcu sobie osiadam
Nie wiedząc gdzie ładne jest coś
I malutkiego zauważam owada
To cud, że żyje i rusza się wciąż
Delikatne jego nóżki
I skrzydełka też
Zablakal się wśród tej życia puszczy
Odnaleźć drogę próbuje wciąż
Pofruń gdzie słońce
I trawy zielone są
Tam gdzie jest twoje życie
Wezmę Cię w swoje dłonie
Ciepłem lekkim otoczę
Lecz Ty już dalej sobie fruń
Życie na ciebie czeka ochoczo
Przechodzien Wiersze BLOG, PIEKNIE WYGLADA LAS ZIMA, WIERSZE 0
Pięknie wygląda las zimą
Ta cisza i szum lekki
Drzewa, których konary śnieg ugina
Sarny w śniegu za trawą grzebiące
I małe wiewiórki po konarach biegające
Pięknie wygląda las zimą
Niczym życie jego niezmącone
I ta dostojność w stojących drzewach
A może wielkość gór na tle nieba
Ciemnych czasem chmur, które śniegiem sypią
Pięknie wygląda las zimą
Kiedy dwoje ludzi w nim idzie
Za ręce chcąc się bardzo trzymać
Spoglądać na życie, które zwierzęta mają zima
Na piękno śniegu
Pięknie wygląda las zimą
Bo i ja kiedyś w nim byłem
Zwierzęcą ścieżką wydeptaną idąc
Czułem ten zapach świerków
Tą woń, która we mnie nigdy nie zginie
Pięknie wygląda las zimą
Bo tylko w ojczyźnie on taki jest
To igliwie i to wzgórze
To powietrze, język i świat
Ten las, w którym pozostawiłem wszystko
Przechodzien Wiersze BLOG, SIMPLE OR UNKNOWN, WIERSZE 0
Sometimes the times
Are so uncertain
What happens next
Unknown to be found
With our hearts
It might be the same
Love or hate
Friendship or enemies
I live in this world
Living my every day
Feeling the brightness of the sun
And the coldness of snow
I look at what might be unknown
Uncertain about other stuff
Looking for my path
To the ethereal life
Take me o great wind
Or you so cold snow
Let me experience the unknown
Or understand the simple
What is life?
Or what could be love?
Are both simple?
Or maybe sometimes unknown?
Przechodzien Wiersze BLOG, sumienny glos, WIERSZE 0
Nie znam twej twarzy
A jednak wiele wiem
Ten uśmiech tak blady
Cichy głosu dźwięk
Gdzież jesteś ty, który
Chodzisz za mną jak cień
Będąc blisko jak gość
Szepcząc do mych uszu coś
Ty znasz, co prawda a co błąd
Rozsądku i serca jedyny głos
Szarpiąc mną jak drzewem wiatr
Próbujesz com jest wart
Włóczęgi taki już los
Podążaj sumienie za mną wciąż
Boś ty jest ciche lub głośne
Milczące lub się drące
Czasem chce Cie otoczyć mgłą
Lecz ciągniesz za wyciągniętą ręką mą
Jak grzmot, który po burzy grzmi
Twój głos się we mnie tli
A oczy spalają mnie
I tak mijają noce i dnie
Muzyki echo niekończące się
Dróżka, którą podąża się
W życiu a nie we śnie
Przechodzien Wiersze BLOG, wedrowka zycia, WIERSZE 0
Wolne jesteś życie
Które nie zna kresu
Pamięta początki tylko
Nieznane dni, które idą
Białą mgiełką tajemnicy wciąż okryte
A my widzimy rzeczywistość
Prawdę, która się w oczy rzuca
I którą przeklinamy zwykle
Lecz jakże wiele razy
Kiedy to przejdzie w przeszłość
Czujemy jakąś bliskość
Piękno, w którym byliśmy
Doceniając, co było
Jest wiec kilka rad
Które chciałbym Ci dać
Ty, ktokolwiek to czytasz
Podążaj do końca
Bo koniec jest
Zaczynaj swą wędrówkę
Gdziekolwiek chcesz
Słuchaj swego serca
Bo ono prawdę zna
Zaprowadzi Cię gdzie życie
Swoje skarby ma
Słuchaj i ucz się
Z tego, co widzisz
Twórz, co potrafisz
By ktoś to widział
Podążaj każdego dnia
W wędrówce swego życia
Bo nie ma nigdy końca
Twojego uczucia
Przechodzien Wiersze BLOG, SWIECZKA, WIERSZE 0
Takie małe światło
Które zawsze miga
Dobrze ze w naszych sercach
Ono nigdy nie mija
Dobrze, że się tli
Zawsze i bez końca
Przypominając rządek chwil
Które dobiegły kiedyś końca
Mamy rożne wspomnienia
O ludziach, którzy byli
Czasem refleksje nad tym, dlaczego
Tak wtedy życie się zmieniło
Pozostał tylko ogień
Takiej malutkiej świeczki
Która zawsze nam przypomina
O jakiejś radości…
Przechodzien Wiersze BLOG, KTOS NAD GROBEM, WIERSZE 0
Plonie mały znicz
Oświetlając stare zdjęcie
Wśród szumu drzew
I głębokiej ciszy
Stoi niewielki grób
Pamiątka czyjegoś życia
Światełko jest znakiem, że ktoś był
Pamiętając o czyjejś duszy
Przyszedł pewnie i zapalił
Postał troszkę w zamyśleniu
Modląc się w ciszy
Nad czyjąś duszą
Przyszły wtedy momenty
Znów takie bardzo żywe
O tamtej osobie
Wspomnienia z jej życia
Polała się też łezka
Gdyż ból w sercu wciąż istniał
Potoczyła się po policzku
Nie zatrzymując się ani na chwilkę
Patrzyła również ta osoba
Na wyblakłe już zdjęcie
Kogoś z twarzą uśmiechniętą
W garniturze pięknym
I usiadła wówczas
Ta osoba jedna
Na murowanym stopniu
By dotknąć
Drewnianego krzyża
Aby znów poczuć
Tą jakby bliskość
Ciepło wciąż płynące
Od osoby tak bliskiej
Zamknęła wtedy oczy
Siedząc dosyć długo
Aż uderzył ją mały listek
W policzek
Wstawszy, spojrzała znowu
Na niewielki kopiec
Wspominając całe życie
Przypominając sobie ciepłe chwile
Wakacje cieple nad woda
I jesień plonów
A później zimę
Święta wspólne w domu
Na wiosnę też wiele było
Jak o każdej porze
I takie to było życie
Pozostała tylko pamięć po nim
Wspomnienia o czyimś istnieniu
A wspomnienia wciąż żyją
Nie umierając jak ludzie
Przechodzien Wiersze BLOG, CZYZBY KONIEC ZLUDZEN?, WIERSZE 0
Nieważne łzy którem toczył
Bo nadszedł czas odejścia
Rozstania rąk, które złączył
Śnieżny bałwanek pragnienia
Polecą chwile, które są w sercu
Jeszcze bardziej, głębiej
Bo to, co było między nami
Piękność wszędzie
Wspaniałe dni, których zliczyć
Nie da się ot tak
Bo każdy dzień miał wiele chwil
A chwile trwały długo
Nie da się czasu odwrócić
A czasem zapomnieć go
Życie do przodu wciąż idzie
Tak trudno złapać go
Chciałbym, aby Ci pozostało
W sercu tylko to
Że kochał Cię będę przyjaźnią
Będziesz koleżanką mą
Wiele jeszcze przyjdzie momentów
I chwil, w których myśleć będziemy
Siedząc samotnie na brzegu
Rzeki przemyśleń i chwil
Spotkamy się może znów
By uśmiechnąć się do siebie
Wymienić pocałunków sto
Pożartować przy obiedzie
Ta przyjaźń nie zniknie nigdy
Choć będzie nieco dalej
Spoglądać będziemy z innych brzegów
Jak nasze życie powstaje
Uśmiechać się pewnie będziem też
Machać do siebie rękoma
I tak to już jest
Przyjaźń przechodzi różne próby
I czasem za rzeczywistością nie podąża
Albo to wyobraźnia tylko jest
Wszystko realne tylko czasem
Nie wiadomo, co myśleć się ma
A może to minie z czasem
Powróci do normy świat
Będę cię znowu przytulał mocno
W świetle migocących gwiazd
Przechodzien Wiersze BLOG, MGLISTY PORANEK, WIERSZE 0
Mgła się wzniosła już wysoko
Pozostawiając po sobie ciszę
Słońce zaczyna przygrzewać
Mokrą pajęczynę
Drzewa są jakby na zdjęciu
Bez ruchu, lecz żywe
Nawet liście cicho wiszą
Niezdmuchnięte nigdzie
W ciszy przechodzą ludzie
Po murowanych chodniczkach
I nawet małe wiewiórki
Dziś nie pojawiły się
Jesienny poranek jakże miły
Ze snu do życia budzące słońce
Obudź się człowieku jako inny
Nowe chwile przemijające
Błoga cisza w wielkim świecie
Tego potrzeba wszystkim