October 2006

Gratuluje. Zasluzylismy sobie na mala odznake. Wczoraj wspolnymi silami pobilismy rekord. Pod jednym tematem pojawilo sie 16 odpowiedzi. Sprawdzilem calosc i tutaj bylo ich wlasnie najwiecej. Wiedzialem ze razem mozemy ;))))… Moze nie obylo sie bez malego ognia w ktorym przypalily sie osobiste poglady. Tak to jednak bywa, zeby dyskutowac ktos musi miec inne opinie. Wtedy to ma jakis sens. Siedzenie w grupie i przytakiwanie sobie jeden drugiemu ze zycie jest piekne nie prowadzi do niczego, wspolne ryczenie nad nim zadnemu nie da ulgi. Musi sie znalesc czarna lub biala owca. Jest tez i koziol ofiarny, niestety. Mam nadzieje ze nikt sie nie urazil, kazdy wciaz ma swoja opinie i tak bedzie trzymal. Pozdrawiam i po raz ostatni zaznaczam, czytam wszystko. Dziekuje…

Dzisiaj bedzie szybko i krotko….. a mianowicie. Bez sensu by to bylo gdybym tu pisal z obowiazku.

Z jakiegos dziwnego powodu wrocilem do pisania czegos co pisalem wczesniej. Nie wiem, moze to tylko chwilowe, takie zauroczenie slowami ktore tkwia w glowie i domagaja sie artystycznej prezentacji dla swiata. Przyjmuje to spokojnie. Nie popedzam sie i nie kaze sobie pisac codziennie nowy kawalek. Nie mam w tej chwili nikogo, nawet virtualnie. O dziwo nie czuje sie samotny, przynajmniej w tym momencie. W przeciagu wielu juz chyba lat, bo jest ich moze z 11 odkad ta “zabawa” sie zaczela spotkalem wiele ludzi. Spotkalem ich tutaj, w miejscu gdzie czesto zaglada sie bo caly swiad odrzuca nas i nie chce wcale slyszec ani zrozumiec tego co mamy do powiedzenia. Trudnosci zyciowe czesto zblizaja tych ktorzy sa w podobnej trudnej sytuacji. Wtedy kazdy chce byc wysluchanym, kazdy chce sluchac kogos innego, zeby wyrzucic z siebie to co nam dolega i zeby sie pocieszyc niejako z problemow innych, nie czuc sie ze swoimi tak bardzo samotnie. Bywaja przystanki takie jak ten, w tej podrozy internetowej, na ktorych siedze sobie na peronie sam i patrze na ludzi przechodzacych obok nie ingerujac w ich sprawy. Mam swiadomosc ze ten spokoj nie potrwa dlugo. Kazdy z nas przeciez dobrze wie ze kazdy kolejny moment moze byc zmaganiem ze zlem tego swiata lub dzieleniem sie nieskonczona radoscia z kims kto jest lub okaze sie nam bardzo bliski. Dla mnie to sa zwykle kobiety. Bywali i faceci ale w przyjacielski sposob. Z facetem sie inaczej rozmawia bo my faceci myslimy przeciez tak samo ;))).. i o tym samym hihi.. No ale mniejsza o to. Na tym przystanku robie sobie przewiniecie zdarzen. Patrze na te wszystkie kobiety i na to jakie one maja znaczenie. Wiem ze jesli tak dalej bedzie to grozi mi smierc w srodku, w mojej duszy. Rutyna nie jest przepisem na zycie. Bezuczuciowosc poznawania i przezywania wielu chwil tez nie sluzy czlowiekowi dobrze. Przewaza wtedy chyba pesymizm w tym ze moze sie nam przytrafic cos fajnego w nastepnym dniu naszego zycia. Dlatego dzis tule sie do samego siebie, laduje baterie. Przewijam przed oczami tylko to co jest wazne. Tylko te osoby ktore moge wyliczyc na palcach jednej dloni, ktore mialy jakas wartosc w zyciu, ktore wciaz maja i beda zawsze mialy ta specjalna chwile dnia w ktorej pomysle o nich, w ktorej odwiedze internetowo ich zycie.

Zauwazylem ze troszeczke pochamialem. Czy jak sie to poprawnie pisze. Wk…a mnie juz doslownie wszystko. W pracy mam sluchac tego osiolka ktory nie potrafi chyba nawet byc facetem i podjac jakiejs konkretnej decyzji w czasie ponizej jednej minuty. Trafil mnie szlak kiedys jak kazal mowic komukolwiek z jego rodziny ze on jest na gorze i pokazuje komus apartament. Akurat. Jego sekretarka oczywiscie tez wtedy tam byla. I tak ciagle sie p….ola w kolko. Kazdy o tym wie ale oczywiscie nikt nie chce nic powiedziec. Czuje ze jednego dnia kogos trafi szlak i mu w koncu powie jakim baranem tak naprawde jest. Wracam do domu to nie moge zniesc glosu swojej wlasnej matki. Po prostu nie moge. Ja wiem ze ona wszystko robi dobrze i dla nas. Ale do cholery jasnej, czlowiekowi nalezy sie ciut prywatnosci. W zeszla sobote zadzwonila do mnie do pracy i pyta sie tylko “a gdzie ty wczoraj byles caly dzien?”. Szlak mnie niemal nie trafil. Wszedzie wklada nosa gdzie nie trzeba. I dziwic sie ze moj brat z zona sie chca wyprowadzic. Najchetniej pojechal bym w c…uj i dalej.

Uff.. nio. Poklalem sobie. Pokrzyczalem. Lepiej mi? 🙂

Kupilem sobie domek. Taki maly wirtualny. Zamieszkam w nim i sam sobie go urzadze. Czasem chcialbym zyc w tym drugim swiecie, nierealnym, a jednak jak bardzo czasem lepszym niz ten ktory otacza mnie teraz. Moge zaistniec takim jakim bym chcial chociaz tam. Moze kiedys bedzie mozna tak zyc. Mam takie marzenia. Jesli ja je mam to moze i ktos inny ma takie same.

Niedziela sie konczy na pracy. Ostatnio wole byc za domem.

Zdziwilem sie dzisiaj rano kiedy palcem przejechalem po szybie samochodu. Zwykle mgielka przegrywala z cieplem dloni i na szybie zostawala mokra szrama. Dzis o dziwo nic nie zostalo. Szron jest o wiele trudniejszy i nie poddaje sie tak latwo. Dopiero po skrobaniu paznokciem zobaczylem wnetrze swojego autka. Chwilowo mi brakuje pomyslow na pisanie. To sie chyba nazywa chwilowym zmeczeniem psychicznym. Bo fizycznie to mi wszystko dziala ;))))..ze tak powiem :).  

Kukurykuuu… Nastal nowy dzien. Pierwsza mysla po otworzeniu oczu dzisiaj bylo sprawdzenie ktora noga jest prawa a ktora lewa. Oczywiscie nie chcialem juz na samym poczatku popelnic tego fatalnego bledu :))..  Po uswiadomieniu sobie tego faktu zrobilem pierwsze kroki. Wtedy to wlasnie sobie przypomnialem ze przeciez ja w te bzdury nie wierze. Zadne koty, kominiarze i tym podobne sprawy. Usmiecham sie tylko jak ktos o tym wspomina. Nawet horoskopy przestalem czytac bo to tylko zlepek totalnych bzdur. Kawa juz jest. Umysl zaczyna sie coraz bardziej przejasniac. Zauwazylem ze dzisiaj niebo jest bardzo niebieskie. Lubie jak takie jest. Lubie jego blekit. Babcia ktora niedawno przyjechala juz chodzi po gorze. Szukala w telewizji swojego serialu ktory w polsce ogladala oczywiscie po polsku. Teraz to robi po angielsku nie rozumiejac w zab o czym mowa 😉 Tak jak moj tata. Najchetniej oglada seriale Kolimbijskie ;)). Dobrze maja. Za chwilke prysznic dla totalnego ockniecia. I co dzis bedziemy robic? Moze kino. Jakis patriotyczny film ma wyjsc ;))…

Zniknela bez sladu. Moze trafila na ten blog. Moze zna czesc prawdy o mnie. Moze cos sie w jej zyciu stalo w czym powinienem jej jakos pomoc lub wesprzec. Jednak nic nie moge. Czekam az sie znowu odezwie. Martwie sie, a moj telefon sie nie odezwal. Moze jutro, moze jeszcze dzis zobacze slowo “jestem”.

Pomyslalem sobie zeby znow przejechac sie do ksiegarni. Lubie tam bywac. Najczesciej nic nie kupuje, jestem tylko po to aby pobyc posrod wielu ksiazek. Podotykac pulek i poprzygladac sie czy na podlodze nie siedzi jakas mloda laska. Moze wspolne zainteresowanie to cos na co powinienem zwracac uwage bardziej niz dotychczas.

Kiedy wstalem zdazylem tylko umyc oczka. Po 10 minutach juz tuptalem chodnikiem obok mojego domu. Poranek jest taki mglisty i pada drobna mzawka. Jednym slowem zrobilo sie przyslowiowo i doslownie jesiennie. Ale ja lubie mgle. Daje otoczeniu ta specjalna cisze, ten spokoj ktory czasem jest potrzebny jak sie spieszy codziennie rano do pracy czy do szkoly czy gdziekolwiek tam biegniemy. Zrobilem sobie niemal dzien przerwy od pisania. Tak cichutko sie zrobilo z powiadomieniami (czy jak sie to pisze) o nowym komentarzu ;)).. Przygladam sie tylko zyciu lub fantazji innych. W uszach gra Govi – Europa… wciaz jakims dziwnym sposobem nie znudzilo mi sie to. Pozwala plynac i odplywac. Istniec w swiecie ktorego nie mam.